فتح قندهار

    نادر شاه افشار برای تصرف قلعه قندهار تعدادی از امرای خود را از جمله امیر اصلان خان و امام  وردی خان برادران مادری خود، خانجان و مصطفی خان، محمد علی خان افشار، مولای قلی‌خان چارچی‌باشی، جلیل بیک چنداول باشی، علیرضا بیک نسقچی باشی قزوینی سید ابوالحسن خان، خانعلی کوکلان، و منتنی خان، موسی خان ابدالی، قاسم خان و محمدحسین خان قاجار، فتح‌علی خان سیستانی و ... را به حضور پذیرفت و مقرر نمود که در مدت ده ماه با محاصره نمودن قلعه قندهار و شکست افغان آن را محاصره و تسخیر نمایند. چون سرکردگان و سرخیلان و مین‌باشیان از مضمون نادر شاه مطلع گردیدند همگی قبول نمودند و پس از آن به محل‌های خود مراجعت نمودند. نامداران و دلاوران را احضار نمود و از هر دسته به قدر هزار نفر بودند ده تا سی نفر از آنان را بصورت داوطلب و آماده جان نثاری شدند و به آنان پیشنهاد داده شد در صورت تسخیر قلعه قندهار به هر کدام مبلغ یکهزار نادری که معادل پنجاه تومان بود بپردازد و اموال و غنایم تصرف شده از آن متصرفان خواهد بود.

    از جماعت بختیاری نیز ملاآدینه نام مستوفی که نویسنده جماعت مذکور بود با جمعی از داوطلبان بختیاری اعلام آمادگی نمود که تعجب نادر شاه را برانگیخت؛ فرمود که تو مرد ملایی نویسنده می‌باشی. چنین امر خطیری باعث کشته شدن و از دست دادن جانت می‌شود تو به جنگ و جدال کاری نباشد. ملا آدینه در جواب نادر گفت:‌ فدایت شوم، کار جهانیان به ملا و نویسنده برپاست، انشاالله که دلاوری مرا خواهی دید. نادر شاه نیز قبول کرد و در آن شب تعداد یکصد نردبان و دو هزار نفر بیل دار و کلنگ دار به آن نامدار پیوستند و به طرف دامنه کوه قیطول* حرکت کردند و در قسمتهای مختلف کوه کمین کرده تا به دستور نادر شاه به قلعه یورش بردند. شب در آن مکان کمین کرده و تا سه شبانه روز در آنجا ماندند.در نیمه شب جمعه جنگجویان داوطلب از سنگرهای خود خارج شده و پس از فرستادن نامداران، فرزند خود نصرالله میرزا را نایب مناسب خود گردانید، تا در دیوان خان نشسته، هر روزه به امر فرمایشات و خدمات مقرر قیام خواهی نماید. امام وردی خان قرقلو نیز در عمارات همایونی به آداب هر روزه مستوفیان عظام و لشکر نویسان اکرام و حاجبان فلک احترام آمد و رفت نماید تا لشکر افغان، تا یمنی و هزاره و بلوچ از نبود شاه افشار مطلع نشوند. از اینرو با آسودگی خاطر از سنگر خارج شده در محل چهل زینه توقف نمود. در آن شب مقرر گردید که نیروهای رزمی را به چهار دسته تقسیم کرده و هر کدام به چهار طرف قلعه مستقر شوند. تعداد 80000 نفر از نامداران و دلاوران قزلباش را دور تا دور قلعه قندهار جابجا نموده و آماده جنگ شدند و حدود 3000 نفر داوطلب مقرر گردید که در آن شب از بالای برج چهل زینه متوجه مقابل برج مشهور دده گردیده که با انداختن دو قبضه دور انداز دیگر تفنگچیان از کمین گاه بیرون آمده و به قلعه یورش ببرند.آن شب تا صبح به زد و خورد پرداخته و پس از آن به طرف قلعه چهل زینه مراجعت کردند حسین شاه افغان با سایرین در مسجد جامع حاضر شدند تا بعد از نماز و دعا به درگاه خالق زمین و آسمان روی آوردند. تعداد زیادی که از برج و جدار دارالقران به محافظت و محارست اشتغال داشتند نیز وارد مسجد شدند. اولین کسی که نردبان بر برج زده و وارد برج شد ملا آدینه مستوفی بختیاری بود که چون شیر خشم آلود، به یک دست تیغ برهنه و با دست دیگر سپر فراخ دامن بر سر کشید، چون شاهین گرسنه خود را بر بالای برج گرفت و از هر طرف به قلعه تیراندازی شد. هنگامیکه افغانها متوجه ملاآدینه شدند او را هدف گرفتند. ملاآدینه گلوله را با چابکی گرفته، به همان خانه برج افکند که یکدفعه آن گلوله ترکیده و آن خانه را با بیست نفر کشت. ملاآدینه پس از گریختن از آن قسمت تعدادی از افغانها را با ضرب شمشیر از پای در آورد. پس از فتح قلعه قندهار نادر شاه به  هر یک از نامداران فاتح پاداش داد. و کیسه زری بسیار بزرگ به ملاآدینه بختیاری پیشکش نمود. حسین شاه افغان چاره‌ای جزء مصالحه و اطاعت نداشته، خواهر خود بی‌بی‌زینب را همراه با پیشکش‌ها و هدیه‌هایی از قیطول به جانب نادر شاه فرستاد، او حسین شاه را مورد عفو قرار داد و از سر تقصیراتش گذشت.([1])