قلمرو چهار و هفت

    رودخانه پر آب کارون که از قلمرو لرستان می گذرد و به دشت خوزستان می ریزد نقش مهمی در ایجاد مرزهای سنتی منطقه دارد به جز رودخانه دز، رودخانه صیمره(*) (صد مره) در تقسیمات جغرافیایی و تقسیم قلمرو ایلات محل نقش دارد.

رود صیمره در دامنه های شمالی کبیر کوه جریان دارد و دو سر شاخه ی اصلی آن «قره سو» و « گاماسیاب» می باشند. قره سو از شمال به کرمانشاه سر چشمه می گیرد و گاماسیاب از به هم پیوستن نهرهای اطراف ملایر و نهاوند رود صیمره را بوجود می آورد. این رودخانه پس از پیوستن شاخه های فرعی به آن در خوزستان با نام «کرخه» به خلیج فارس می ریزد.

    رودخانه دز شاخه اصلی و پر آب کارون، به خاطر گذشتن از کنار شهر دزفول به رود دز شهرت یافته است، سرچشمه اولیه آنرا دو رودخانه تشکیل می دهد، شاخه لرستان شمالی از کوههای سیلاخور در حدود بروجرد آغاز و پس از پیوستن شاخه مارپوره الیگودرز در قلمرو چهارلنگ بختیاری به سمت جنوب جاری می شود.([1]) در حدود قلعه دز رودخانه زلقی (زلکی) که شاخه سوم پر آب رودخانه است و از کوه های بختیاری سرچمشمه می گیرد بدان پیوسته و از آن پس رود «دز» نامیده می شود و به سمت دزفول جریان می یابد، بستر رودخانه مذکور از دورود تا دزفول همه جا، طلایه های قلمرو بزرگ بختیاری و لر کوچک لرستان را تشکیل می دهند. سر شاخه سوم ان رود زلکی می باشد خود طلایه دو قلمرو «چهارلنگ» و «هفت لنگ» را تشکیل می دهد. کمی جنوبی تر از رودخانه زلکی، شاخه بازفت کارون بدان می ریزد. سر چشمه این رودخانه کوهرنگ بختیاری است.([2])