دختر- آنان که در این بادیه بی نام و نشانند

در دل به فغانند  ولی  بسته  دهانند

یک  قطره اشکی که زچشمش  بفشانند

اندرعوضش کشور دل  را  بستانند

ما نیز بسوزیم و شما بی خبرانید                                                   

ماهم به فغانیم چرا دل نگرانید                                                  

پسر- پَ بِهل بِرم مال، علی بازِ بی یارم

گلزاده و گلنار و  پریناز ِ بی یارم

کا رحمت و مِرداس ِ خوش آواز ِ بی یارم

’تشمال ’خمون و ’دهل و ساز ِ بی یارم

تا ایل وتبارم همه زی کار بِفهمِن                                                    

’درگَل به عروسیت به خَهمِن و به چَهمِن                                                           

دختر- مردان همه گر در بر ما سر بگذارند

گر روی  زمین  لولو و گوهربشمارند

هرگز نگذاریم  به  ما  دست بیابند

دانیم  که  این قوم وفا هیچ ندارند

شیطان صفتانند به صورت همه انسان                                                      

انسان به جمالند به معنی همه حیوان                                                     

پسر- پَ زلف کِرِنج ِ نَوَنین ورپِس ابرو

پَ نرگِس کال ِِ نگوهین نرگِس جادو

اَر راست اِ’گوهین پَ نَدراهین ز پس ِ تو

پَ گوشه  ابرو نَنِشونین به  یارو

پَ سرزمِنِه  پنجرِه سی  چه اِدِرارین                                                      

ئی سی دل کینه که ’چو’نو عشوه ئی یا رین؟                                                     

دختر- فهمید که ’لربچه  به او عشق ندارد

مفتون نشده ست او،‌که به وی قلب پریشان بسپارد

با  مهر و وفا هیچ  سرو کارندارد

عاشق نشده ست او که  به وی جان بسپارد

آن ماه دل افروز از آن کار کِسل گشت                                                       

افسرده و شرمنده و بسیار خجل گشت                                                      

’لر بچه  تی  یاسِه  زِمِنِه  تیس نَورداشت

او تیر زمژگونِس و ئی سینه سپر داشت

او فکر دگر داشت  ئی فکردگرداشت

او سوز زخود خواهی و ’یو سوزِ جگرداشت

تِی ’خس اِگود، ئئ’ ’ددَرو چی خرمن ِ نازه                                                  

’یو چندی قشنگه که نه پهن و نه درازه